Przykre wieści obiegły media. Nie żyje Janusz Majewski. Znany reżyser odszedł, mając 92 lata. Prywatnie jeszcze do niedawna był teściem Soni Bohosiewicz. Do aktorki napływają kondolencje z całej Polski.
Janusz Majewski nie żyje. Znany i ceniony reżyser zmarł w nocy z 9 na 10 stycznia 2024 roku w wieku 92 lat. Smutną wiadomość jako pierwsze podało Stowarzyszenie Filmowców Polskich. Na oficjalnym profilu organizacji na Facebooku ukazał się następujący komunikat.
Z ogromnym smutkiem informujemy, że dziś w nocy zmarł Janusz Majewski. Jeden z najbardziej znanych, cenionych i popularnych polskich reżyserów filmowych. Mistrz kina gatunkowego, scenarzysta, pisarz, wykładowca akademicki. Laureat Nagrody Specjalnej „Platynowe Lwy” za całokształt twórczości na 41. Festiwalu Filmowym w Gdyni (2016), Nagrody Stowarzyszenia Filmowców Polskich za wybitne osiągnięcia artystyczne i wkład w rozwój polskiej kinematografii oraz Polskiej Nagrody Filmowej „Orzeł” za Osiągnięcia Życia. Wieloletni prezes Stowarzyszenia Filmowców Polskich zaangażowany w sprawy polskiego środowiska filmowego […] – czytamy.
Pod publikacją zaroiło się od komentarzy z wyrazami ubolewania. Na przestrzeni kilkudziesięcioletniej działalności zawodowej dorobił się wielu fanów, którzy chętnie uczestniczyli w organizowanych przez niego przeglądach, spotkaniach autorskich i retrospektywach.
- Jeszcze niedawno rozmawialiśmy. Miał pamięć, jak komputer, był w świetnej dyspozycji…
- Niezapomniane pozostaną dla mnie spotkania z Panem na Retrospektywach w Kinie Kultura…spoczywaj w spokoju MISTRZU.
- Tak bardzo, bardzo mi przykro! Kochani Najbliżsi, utulam Was, jak tylko się da…odszedł wielki Autorytet, Wybitny Twórca i wspaniały Człowiek. Mam nadzieję, że Dobry Bóg poprowadzi naszego Mistrza po ścieżkach niebieskich….a my sieroty będziemy szukać wskazówek i wsparcia w Jego filmach.
- Wielki smutek, odchodzi historia, prawdziwe kino, wielki artysta. Miałam szczęście być w kinie Kultura w ramach przeglądu kina Romana Polańskiego i być świadkiem cudownego spotkania obu panów przed projekcją.
- Będzie bardzo brakować Pana Janusza.
Na tę chwilę nieznana jest przyczyna śmierci, ani data i miejsce pogrzebu.
Sonia Bohosiewicz w żałobie. Nie żyje jej były teść
Sonia Bohosiewicz przez lata pozostawała w bliskich relacjach z Januszem Majewskim i to nie tylko za sprawą obowiązków zawodowych. W 2008 roku poślubiła syna zmarłego reżysera, Pawła Majewskiego. Wielokrotnie podkreślała, że z teściem łączą ją bliskie relacje, a w kuluarach mówiono, że to on zeswatał ją ze swoim synem. W 2007 roku, gdy wspólnie pracowali nad spektaklem Pozory mylą, aktorka regularnie gościła w jego domu. To tam po raz pierwszy spotkała ojca swych dzieci.
Graliśmy akurat scenę, w której Sonia parodiowała taniec na rurze. Mój syn myślał, że już skończyliśmy zdjęcia i wpadł odebrać klucze. Potem się okazało, że Sonia już w tym mieszkaniu została — wspominał 92-latek.
Mimo że drogi Soni i Pawła się rozeszły, wciąż utrzymywała kontakt z jego ojcem. Majewski nie tylko proponował jej role w swoich produkcjach, ale też obdarowywał ją prezentami.
Jestem zachwycona, prezent od mojego teścia został powieszony na ścianie. To obraz Rafała Ołbińskiego, jest piękny — cytuje wspomnienie Bohosiewicz tygodnik Na żywo.
Kim był Janusz Majewski?
Janusz Majewski urodził się 5 sierpnia 1931 roku we Lwowie. Był znanym polskim reżyserem, pisarzem, dramatopisarzem, wykładowcą i scenarzystą. Pełnił funkcję rektora Warszawskiej Szkoły Filmowej. Znany był nie tylko pod swoim nazwiskiem, ale i pod dwoma pseudonimami: Patrick G. Clark oraz G. J. Sandbarmay.
Po maturze chciał studiować na Państwowej Wyższej Szkole Filmowej w Łodzi, lecz jego rodzice się nie zgodzili. Ostatecznie w 1955 roku ukończył architekturę, ale podczas pisania pracy dyplomowej, poznał Stanisława Wohla, za którego namowami zapisał się na Wydział operatorski. Kierunek ukończył w 1958 roku, a w 1961 odebrał również dyplom ukończenia Wydziału Reżyserii.
Na początku kariery udało mu się zdobyć uznanie za sprawą filmu Róża oraz dokumentu Album Fleischera. Dwa lata później w telewizji debiutował Awatar, czyli zamiana dusz, który zapoczątkował cykl Opowieści niezwykłych, na który składały się Błękitny pokój, Ja gorę oraz Wenus z Ille.
To on stworzył takie produkcje jak Królowa Bona, Epitafium dla Barbary Radziwiłłówny, C.K. Dezerterzy, Siedlisko, Złoto dezerterów, Mała matura 1947 oraz Czarny mercedes.