Czy odbicie w lustrze jest twoim najgorszym wrogiem? Dowiedz się, czym jest dysmorfofobia, czyli zespół Quasimodo

Czy wiesz, że dysmorfofobia może dotyczyć nawet Ciebie lub kogoś z Twojego otoczenia? Nie pozwól, by ten cichy wróg przejął kontrolę nad życiem – dowiedz się, jak rozpoznać, zrozumieć i skutecznie walczyć z zespołem Quasimodo. Znajdź wsparcie, dowiedz się więcej o metodach leczenia i krokach, które możesz podjąć, aby pomóc sobie lub bliskim.

Dysmorfofobia, znana także jako zespół Quasimodo, to schorzenie, które dotyka około 2–3% populacji, zarówno kobiet, jak i mężczyzn. Nazwa ta nawiązuje do bohatera powieści Dzwonnik z Notre Dame autorstwa Victora Hugo – Quasimodo, który był odrzucany ze względu na swój wygląd. Osoby z tą przypadłością spędzają godziny, analizując swoje odbicie w lustrze i dostrzegając w nim defekty, które dla innych są zupełnie niewidoczne. Zrozumienie tego zaburzenia może być kluczem do zdrowia psychicznego, a także do pomocy bliskim, którzy zmagają się z nieustannym brakiem akceptacji siebie.

Co to jest dysmorfofobia?

Dysmorfofobia (z ang. Body Dysmorphic Disorder, BDD), zwana potocznie zespołem Quasimodo, to zaburzenie psychiczne charakteryzujące się obsesyjnym niezadowoleniem ze swojego wyglądu. Osoby cierpiące na to schorzenie są przekonane, że mają poważne wady fizyczne, choć często te „defekty” są niewidoczne dla otoczenia albo nawet w ogóle nie istnieją. Zaburzenie to może prowadzić do unikania kontaktów z innymi, depresji, a w skrajnych przypadkach nawet do myśli samobójczych.

Objawy dysmorfofobii

Jednym z głównych objawów dysmorfofobii jest nieustanne przeglądanie się w lustrze i długotrwałe analizowanie swojego wyglądu. Osoby cierpiące na to schorzenie często widzą siebie w lustrze jako osoby o wyolbrzymionych, zniekształconych lub wręcz groteskowych wadach, co powoduje silne niezadowolenie z własnego wyglądu. Mogą odczuwać silny lęk przed publiczną oceną i stale dążyć do poprawiania swojego wyglądu, czy to za pomocą kosmetyków, stylizacji, czy nawet operacji plastycznych. Innymi symptomami są porównywanie się z innymi, ciągłe pytanie innych o wygląd, a także unikanie zdjęć i miejsc publicznych.

Przyczyny zespołu Quasimodo

Przyczyny dysmorfofobii są złożone i mogą obejmować kombinację czynników genetycznych, biologicznych oraz środowiskowych. Traumy z dzieciństwa, takie jak bycie obiektem kpin lub krytyki z powodu wyglądu, mogą znacząco wpłynąć na rozwój tego zaburzenia. Dodatkowo presja społeczna oraz wpływ mediów promujących nieosiągalne ideały piękna mogą potęgować negatywne postrzeganie własnego ciała.

Jak wygląda leczenie dysmorfofobii?

Leczenie dysmorfofobii zwykle obejmuje terapię poznawczo-behawioralną (CBT), która pomaga pacjentowi zmienić negatywne myśli na temat swojego wyglądu, oraz leczenie farmakologiczne, np. antydepresanty. Ważna jest również pomoc bliskich, którzy powinni unikać oceniania wyglądu oraz wspierać w budowaniu pozytywnego obrazu siebie.

Dysmorfofobia wciąż jest tematem tabu, choć dotyczy tysięcy osób. Ważne jest, aby edukować i świadomie wspierać osoby zmagające się z tym zaburzeniem, ponieważ każdy z nas zasługuje na akceptację i zrozumienie, niezależnie od tego, jak postrzega swój wygląd. Warto zwrócić uwagę na wczesne objawy tego schorzenia i nie ignorować sygnałów wysyłanych przez bliskich.

Obserwuj w News i bądź zawsze na bieżąco!

Obserwuj już teraz!